Verhalen van een zorgmama
Het begon al in de zwangerschap: angst. We zijn bang gemaakt voor de meest vreselijke dingen. We hebben weken voor en na de bevalling continu in angst geleefd. Nu is dat al stukken minder. Maar nog steeds zijn we af en toe bang. En dan niet voor hele ernstige dingen. Zo loopt het onderzoek voor …
Hoesten, huilen, stikken. Die blauwe kleur waarvan we hoopten dat ie voor altijd weg zou blijven, was er weer even. Wauw, flashback: dit is niet goed… En daar was de kinderarts het mee eens. Ondanks dat alles weer in orde leek toen we eenmaal in het ziekenhuis waren (zucht). Lachen, brabbelen en zoals altijd: helemaal …
Vroeger was het mijn lievelingskleur: blauw. En ik was toch echt wel een ‘meisje-meisje’ (stiekem hoop ik dat jij dat ook bent!). Ja, roze was mooi maar toch: blauw had iets bijzonders. Maar nu heeft die kleur een hele andere lading… De eerste keer dat jij blauw aanliep, was nog in het AMC. Papa en …
Tranen van geluk, verdriet, spanning en angst. Toen je net geboren was wilde ik graag huilen, maar het lukte niet. Volgens de verpleging kwam dat door de adrenaline. Die tranen kwamen pas toen ik je weer voor het eerst zag. Op de Intensive Care van de Neonatologie. Je lag daar in couveuse nummer 8: het …