December. De feestmaand. Lampjes, warmte, lekker eten en gezelligheid. Maar voor veel mensen ook wel een ‘stressmaand’. Want: vieren we Sinterklaas of kerst? Vieren we het thuis of ergens anders? Eten we kalkoen of gaan we gourmetten? I’m a sucker for Christmas. Bij familie, lekker eten, cadeautjes uitpakken, spelletjes spelen, kaarsjes aan, foute kerstmuziek op, Home Alone 1 t/m 26 kijken, heerlijk! En toch gaan we het dit jaar anders doen…
Want waar de meeste mensen twijfelen of ze die zoveelste kerststol nu wel naar binnen zouden moeten schuiven, hebben wij een dilemma van een heel ander kaliber: geven wij Megan überhaupt wel eten? Nu de ‘r’ alweer een tijdje in de maand zit, is het weer zover: ze is ziek. Continu ziek. In oktober beginnen we met dagelijkse antibiotica en hopelijk kunnen we er in maart weer mee stoppen, zo ziek. Arm kind heeft de weerstand van een walnoot (en misschien nog wel slechter). Nu hoor ik je denken: “ach, die paar snottebellen. Elk kind is in dit seizoen wel ziek.” Klopt. Maar bij ons heeft het nét iets meer gevolgen.
Afgelopen week waren we weer bij de kinderarts. De reguliere afspraak: wegen en meten. Met tegenzin ging ik er heen. Ik wist dat het niet goed zou zijn. En inderdaad: 9,1 kilo. In 2 maanden tijd is Megan maar 200 gram aangekomen. De groeicurve stijgt niet. Maar: hij daalt gelukkig ook niet. Ze zit ‘stabiel’ op de ondergrens. Gezien dat ze zo ziek is, is het niet heel slecht maar er moet nu wel iets gebeuren.
Het probleem zit hem (uiteraard) in de voeding. “Maar ze heeft toch een slangetje waar je het in kan ‘proppen’?” Klopt. Ze krijgt ook nog eens de meest calorierijke sondevoeding die er is. Alleen: als het er net zo hard weer uitkomt als het erin gaat, tja. Megan hoest in de wintermaanden zo erg dat ze ervan spuugt. Je snapt ons dilemma: geven we wel of geen eten? Ze mag niet afvallen. Maar als ze alles uitspuugt heeft het ook geen zin. Hoeveel geven we? Alles, met het risico dat ze spuugt of geven we een beetje (wat te weinig is) in de hoop dat het erin blijft? Hoe snel zetten we de voedingspomp? Ons grootste dilemma: hoe doen we het s’ nachts? Eigenlijk moet ze in de nacht de meeste voeding binnenkrijgen. Maar ook in de nacht gaat het mis en ik ben als de dood dat ze erin stikt wanneer papa en mama liggen te ‘slapen’.
Dus deze feestdagen blijven wij thuis. Hopen we uit te zieken en uit te rusten. Even geen gedoe en hopelijk even geen dilemma’s. Lekker op de bank, onder een dekentje met de kaarsjes aan: kijkend naar Home Alone 1 t/m 26 met een dikke, vette plak kerststol.
Lieve mensen: wij wensen jullie hele fijne dagen. Geniet. En we hopen dat jullie grootste dilemma zal zijn dat jullie moeten kiezen tussen kalkoen of gourmetten.
